Serie De wijze raad met Cor Schipper: "Wees vooral veerkrachtig, dan kom je er wel."

Nieuwsbericht | 23-05-2024 | 09:03

Hoe lang ben je verbonden geweest aan de PAGW?

“In 1993 kwam ik voor het eerst bij Rijkswaterstaat (RWS) terecht als biochemicus voor een project over de normstelling van baggerspecie in zeehavens. Dat gaat over chemische verontreiniging, zoals PCB’s en dioxines die giftig zijn voor dieren en die zich opstapelen in de voedselketen.”

Enkele tientallen jaren later vroeg RWS hem om voor de PAGW de planuitwerking van de zandsuppletie Galgeplaat in de Oosterschelde te trekken. Cor: “Dat is een natuurherstelproject voor (beschermde) vogels waarvan het aantal sterk terugloopt. Dat komt door de stijging van de zeespiegel en daardoor verdwijnen de zandplaten onder water. Die zandplaten zijn een belangrijke voedselplek voor vogels, want die jagen op de bodemdieren. Als de platen verdwijnen hebben de vogels geen voedselplek meer, waardoor de biodiversiteit afneemt. De zandplaten en slikken moet je daarom herstellen. In twee jaar hebben we het plan op poten gezet, zodat er binnenkort een projectbesluit genomen kan worden door de minister. Dat inhoudelijke proces van planvorming vind ik geweldig!”

Hij kijkt met een warm hart terug op zijn PAGW-tijd. “Mijn PAGW-collega’s hebben mij veel meer gefaciliteerd dan dat ze beseffen. En dat is belangrijk, want je moet het gezamenlijk doen. Daar ben ik PAGW ontzettend dankbaar voor.”

Hoe zag je werkende leven er zoal uit?

“Mijn werkende leven startte in 1979 met de studie Biochemie in Delft. Toen ik afgestudeerd was deed ik lopendebandwerk in een Delftse fabriek totdat ik genoeg had gespaard voor een vliegticket naar Canada. Daar was genoeg werk.” zegt Cor. In Canada had hij een geweldige tijd. “Uiteindelijk werd ik door de Vrije Universiteit als onderzoeker gevraagd. Ik heb onderzoek gedaan op het gebied van biochemie. Ik verdiepte me in moleculaire biologie en startte met avondstudies. Vervolgens heb ik moleculairbiologisch onderzoek gedaan bij het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis.”

Hij vervolgt zijn verhaal: “Doordat ik veel dook in de Oosterschelde, ben ik mariene biologie gaan studeren en zo kwam ik terecht in Zeeland. Daar vroeg RWS of ik een ecotoxicologisch laboratorium wilde opzetten. Daarna deed ik in Wageningen een promotieonderzoek in mijn vrije tijd. Na vijf jaar promoveerde ik op Ecotoxicologie.”

Cor werkte daarna ook een aantal jaar voor Deltares als coördinator ruimtelijke ordening rond de Zwarte Zee. “De omringende landen gebruiken de Zwarte Zee intensief voor visserij, olie- en gaswinning, maar ook vaarroutes en natuurgebieden. Dan moet je goed met elkaar overleggen om elkaar niet te schaden, maar te steunen.” Ook bouwde hij het eerste beleidstrainingsinstrument ‘Port of the Future Serious Game” ter wereld. Dat vergroot het bewustzijn om op duurzame wijze stedelijke gebieden met havens te ontwikkelen. Daarnaast helpt het stakeholders bij discussies over oorzaak-gevolgrelaties.

Op de Universiteit en Hogeschool van Amsterdam geeft Cor op verzoek colleges. Hij is coach voor mensen die op latere leeftijd willen promoveren aan een universiteit. Ook schrijft hij nog steeds voor wetenschappelijke tijdschriften.

Wat wil je de professionals in het veld meegeven?

“Blijf jezelf mentaal inspireren. Doe iets waarvoor je staat en wat je interessant vindt. Kies alleen dingen die je echt leuk vindt. Vergelijk jezelf niet met je omgeving die een bepaalde route heeft. Wil je zelf iets anders? Doe dat dan.” zegt Cor.

In zijn werkende leven zag hij veel van de wereld en leerde dat bewustzijn voor de omgeving nodig is om een project te laten slagen. “Of je nu in Libanon of Colombia aankomt, het zijn dezelfde mensen als jij en ik, met dezelfde vraagstukken. Wees er bewust van dat anderen er anders in staan, andere prioriteiten hebben of het niet kunnen bolwerken.” Hij geeft als marathonschaatser een voorbeeld: “Stel je schaatst in een schaatspeloton in barre omstandigheden. Je bent afhankelijk van elkaar. Op een gegeven moment zit je zonder eten en moet je een zakje met voedsel pakken aan de kant. Dan zie je naast je iemand die zonder koolhydraten zit. Het is dan een kleine moeite om het eten met de ander te delen, zodat je samen verder kan.”

Cor: “In je werk gebeurt altijd iets onverwachts en bereid je daar dus ook tijdig op voor. Voorbereiding van een projectonderdeel is heel belangrijk. Simuleer doemscenario’s en anticipeer. Wees vooral veerkrachtig, dan kom je er wel.”

Is het werkveld nu anders dan pak ‘m beet 45 jaar terug?

“Ik heb me mijn hele leven bezig gehouden met onderzoek en oorzaak-gevolgrelaties. Alleen de wereld is sterk veranderd. Vroeger mat je de onderzoeksgegevens en daarna schreef je ze gewoon op in journaals. Tegenwoordig is big data normaal. Alles is openbaar en kan worden uitgewisseld. Zo kun je tegenwoordig bijvoorbeeld eenvoudig data over klimaatverandering uit een satelliet halen, en dat kon vroeger niet.”

Wat zijn je plannen voor als je pensioen begint 1 juli 2024?

“Pensioen, daar heb ik helemaal niks mee.” Cor heeft veel kennis opgedaan in de loop der jaren. Daarover zegt hij: “Die kennis integreren en benutten bij de ontwikkeling van master- en beheerplannen, dat is super! Via LinkedIn weten veel mensen mij te vinden voor vragen en opdrachten. Dus ik haal de leuke opdrachten er tussenuit.” Voorzichtig beschrijft hij zichzelf als idealist: “En als ik ook voor de non-profit iets kan betekenen, dat is heerlijk toch?”.

Cor heeft al meer dan 30 landen gezien tijdens zijn werkzame leven en wil graag nog blijven reizen. “Daarnaast zag ik veel andere culturen en heb ik veel mensen ontmoet. En de wereld is toch anders dan je zou voorstellen.”

Heb je nog tijd voor hobby’s?

“Marathonschaatsen, wielrennen en atletiek, zo blijf ik fit.” zegt Cor. “Ik heb het geluk dat ik heel vitaal ben, dus dat helpt enorm. Intensief sporten zorgde ervoor dat ik promotieonderzoek en fulltime werken kon combineren. Het gaf me veel energie, en dat doet het nog steeds.”