Documentaire over 25 jaar Deltawerken
In 1997 waren de Deltawerken klaar. De Maeslantkering en de Hartelkering waren toen de nieuwste waterkeringen die ons land tegen hoogwater moesten beschermen. Doen ze dat nu, 25 jaar later, nog steeds? Ook met een zeespiegel die stijgt als gevolg van klimaatverandering? Dat onderzoekt presentator Pieter Jan Hagens in de documentaire Onze eeuwige strijd tegen het water, 25 jaar Deltawerken.
Na de watersnoodramp in 1953 was het voor heel Nederland duidelijk: dit nooit weer. Binnen een jaar begon Rijkswaterstaat met de aanleg van de Hollandsche IJsselkering. Die trad in 1958 in werking, met grote tandwielen in een enorm raderwerk. Hoe anders was de Maeslantkering, die in 1997 over een volledig automatische besturing beschikte. Na 43 jaar was het grootste programma voor waterveiligheid ooit voltooid.
Nieuwe verbindingen
Hagens heeft ook oog voor andere gevolgen die de Deltawerken voor ons land hadden. Want behalve meer waterveiligheid dan ooit was het voordeel dat Zeeland evenzeer bij de rest van het land aangehaakt was. De losse eilanden waaruit de provincie bestond, werden door de nieuwe verbindingen uit hun isolement gehaald. Het nadeel was echter dat de natuur werd ingekapseld, waardoor het onderwaterleven verdween. Door de zeearmen af te sluiten speelde de zee geen rol meer in delen van Zuidwest-Nederland. Hiermee verdween ook het leefgebied van bepaalde planten en dieren. Mede in het kader van Programmatische Aanpak Grote Wateren worden er maatregelen genomen om het ecologische systeem te herstellen zonder de waterveiligheid in gevaar te brengen.
Dinsdag 10 mei, 20:30 uur, NPO2: Onze eeuwige strijd tegen het water, 25 jaar Deltawerken